GERÇEK BİR OLAY BU İNSAN MI KÖPEK Mİ

Her günkü gibi sabah namazını kıldırmış yeni bir güne sağlık sıhhat ve afiyet içinde başlamanın güzelliğini ihtişamını düşünerek Yüce Rabbime şükrediyordum. Hele bulunduğum köydeki enfes hava bana ayrı bir keyif veriyordu. Sonbahar yaprakları ayrı ayrı bir renk cümbüşü oluşturuyor insanın da bir ilk baharının olduğu gibi bir sonbaharının da olacağını sanki anımsatıyordu insana. Sabah iyice etrafı ısıtan güneş öğlene yakın sanki köye darılmışçasına büyükçe bir bulut kütlesinin içinde kayboluyordu. Uzun boylu koyu esmer suratlı kirli sakallı üç adam yanıma yaklaştılar ve
 “Hoca! Babamız öldü hemen gel onu yıka öğlende de kaldıralım” dediler. Bende
 “Allah rahmet etsin! Tabiki, hemen geliyorum..” diyerek hızlıca hazırlanıp onları takip ettim. Yıkanacak yere vardım. Zaten sular hazır, gerekli malzemeler mevcut köy şartlarında ancak bu kadar olur diye düşünerek ölüyü yıkamak amacıyla ölünün üzerindeki bezi kaldırdığımda ne göreyim. Teneşirde yatan inan değil bir köpek. Evet evet ben Allah dostu falan değilim, burada yatan fiziki olarak her insanın baktığında gördüğü şey, yani o bir köpek, veya köpek suretine AllahTe’ala’nın çevirdiği bir insan. Kendimde olmayarak biraz da seslice
 “Ama bu bir Köpek insan değil…”ifademi şaşkınlığımı adamın oğullarından biri bozdu ve efevari bir ton ile
 “Hocaa! Hocaa! Sessiz sedasız bunu yıkayacak mısın ne yapacaksan yap bizi bütün aleme rezil etme…” dedikten sonra toparladım kendimi. Hızlıca köpek süretne çevrilmiş adamı yıkayıp 7-8 kişi ile namazını kılıp defnettik… Artık hiç kimseye hiç bir şey soramadım bu neyin nesi idi, neden bu hale geldi hayatta ne yapar ne ederdi, ne gibi bir günah işledi ki Allah onu bu suret ve şekle çevirdi… Ancak bir müddet sonra o köyden ayrıldıktan sonra bütün ayrıntıları öğrendim

Allah Te’ala hiç bir zaman ihmal etmez, imhal eder yani mühlet verir, zaman tanır ama bazen de daha dünyada iken karşılığını vermeye başlar….